Toegegeven, ik heb er heel lang over gedaan. Ik vond het gezellig met anderen in huis te wonen. Zelfs toen ik ging werken, voelde ik niet direct de drang mijn eigen huis te kopen. Na jaren in een studentenhuis gewoond te hebben, ben ik wel verhuisd naar een huis waar iedereen bijna klaar was met zijn of haar studie of al aan het werk was. Maar we deelden dus nog wel sanitair en keuken. Om de beurt kookten we voor elkaar, wat ook erg fijn is als je net bent gaan werken. Je moet nog een beetje wennen aan het fulltime werken en dan is het heerlijk na een dag hard werken thuis te komen waar het eten al op het vuur staat en je alleen nog maar hoeft aan te schuiven. Naast het praktische heb je ook het sociale aspect wat erg meetelt. Je bespreekt met elkaar de dag die je hebt gehad, lacht met elkaar en hebt goede gesprekken. Ja, ik kan eerlijk zeggen dat het voor mij de perfecte manier was om die overgang van student zijn naar het werkleven door te maken. Toch, na jarenlang met anderen in huis gewoond te hebben, woon ik nu eindelijk op mezelf. Op een gegeven moment ben je gewend aan je nieuwe leven en dan krijg je toch de behoefte aan je eigen plek. Niet meer de badkamer en keuken te hoeven delen, alles dat in de koelkast staat is van jou, geen afspraken meer hoeven maken over schoonmaken. Je begint ineens in te zien dat daar toch ook behoorlijk wat voordelen aan zitten. Dus ging ik op zoek naar een appartement.
De zoektocht
Iedereen weet dat dat niet zo simpel is. De huizenmarkt is voor iedereen een drama. Zeker in de grote steden. Het heeft dus nogal wat tijd gekost, voordat ik iets vond. Terwijl de tijd vordert, begint die zoektocht steeds meer tegen te staan. Je begint de hoop te verliezen dat je ooit een woning zal krijgen. Toch blijf je doorzetten. Je legt alle lijntjes uit die je kan bedenken: je blijft het tegen vrienden, familie, collega’s en kennissen zeggen, je zet het op sociale media, je struint elk vrij uurtje internet af op woningen. Ook verbreed je je horizon door buiten de stad te kijken. Maar ook daar is het inmiddels erg moeilijk om iets betaalbaars te vinden. En dan komt het neer op geluk. Na twee en een half jaar zoeken, had ik een eigen appartement te pakken!
Toch delen
Het is een pand met allemaal appartementen. Ik kom dus wel geregeld buren tegen, wat toch ook wel fijn is. Als er iets aan de hand is, kan je elkaar makkelijk bereiken. Maar wat ik helemaal prettig vind, is dat alles wat het pand aan gaat, geregeld wordt middels onze Vereniging van Eigenaren. Soms hoor je weleens dat er toch behoorlijke discussies kunnen ontstaan. Om die te voorkomen, is het beheer bij ons uitbesteed middels een VvE Beheer Amsterdam. Alles wat administratie, financiën en onderhoud aangaat, wordt door een deskundige partij uitgevoerd die altijd te bereiken is. Dat ontzorgt behoorlijk. Zo kregen we vorig jaar te maken met een lekkage wat direct werd opgepakt. Ik herinner me uit mijn studententijd hoe dat ook anders kan gaan. Huisbazen die moeilijk te bereiken zijn en onderhoudsproblemen die niet goed worden opgelost. Als student maak je er vaak niet zo druk over, maar als je eenmaal zelf een huis hebt, wordt het wel belangrijk. Zeker als je alleen woont en het regelen van dingen in en voor het huis niet kan delen met een partner, is het fijn dat er een instantie is die je meteen kan bellen en in actie komt. Ik kan het iedereen aanraden!
